در سال های اخیر کشور ما با بحران های زیادی روبرو شده است. بحران کمبود آب، بحران کمبود برق و دیگر بحران ها که زندگی را برای مردم مشکل کرده است. اما اینبار ماه هاست که صحبت از بحران کمبود نیروی انسانی در وزارت خانه های مختلف از جمله آموزش و پرورش است. بحرانی که جنس آن با دیگر بحران ها متفاوت است چرا که مسئولان این وزارت خانه ها از مدت ها قبل با خبر بودند که نیروهایشان در چه زمانی بازنشسته می شود و می توانستند با تدوین و برنامه ریزهای اساسی از بروز این بحران جلوگیری کنند. از طرفی در کشوری که بیکاران آن را فارغ التحصیلان جوان با در دست داشتن مدرک های ارشد و دکتری از بهترین دانشگاه ها و با بهترین سوابق علمی تشکیل می دهند تامین کردن نیروی انسانی چندان کار مشکلی نیز نیست اما مشکل کار کجاست و چرا مسئولان نمی توانند از نیروی انسانی ماهر بهره بگیرند. نگاهی به قوانین سخت گیرانه در زمینه جذب نیرو در ادارات دولتی و ضرورت کوچک کردن بدنه دولت این موضوع را روشن می کند که برای به کار گیری نیروی انسانی در بدنه دولت باید استثناهایی را قائل شد و ضمن اینکه در بخشهای دیگر دولت را چابک کرد باید برای تامین نیروی انسانی لازم و ضروری در وزارتخانه ای مانند آموزش و پرروش همت کرد.