تحریم یا فساد وبی کفایتی ؟

مدیر یک کارخانه ورشکسته در آذربایجان شرقی معتقد است آنچه موجب فلجی صنعت  در آذربایجان شرقی  و تعطیلی واحدهای صنعتی شده نه تحریم بلکه سوء مدیریت و فساد گسترده ای است که در بدنه کارشناسی مجموعه های دولتی و صنعتی وجود دارد و به راحتی نیز قابل تشخیص است.
صنعتیمیز : گفتگو با یک مدیر واحد صنعتی در آذربایجان شرقی حتی اگر ورشکسته باشد خود دارای مصائب و مشکلات خاصی است ، ترس و امید در چهره این مدیران زحمتکش که عمر خود را در راه توسعه صنعتی استان به کار گرفته اند موج می زند و علی رغم خیانتهای بسیار هنوز امیدوارند که شاید زودی بتوانند با کمکهای همین آقایان صنعت به فراموشی سپرده شده خود را احیا کنند.

پس از چند بار قرار گذاشتن با یکی از این مدیران که واحدش بیش از ۱۳۰ کارگر داشته همکلام می شویم.

وی بااشاره به تاریخچه فعالیتی شرکت خود می گوید: فناوری جدیدی را که من از سالهای دهه ۶۰ در زمینه تامین قطعات خاص خودرویی آغاز کردم موجب احداث و توسعه کارخانه ای شد که با رونق قابل توجهی مواجه گشته و ۱۳۰ کارگر در این مجموعه فعالیت می کردند.
وی ادامه داد: ما توانستیم در مدت فعالیت خود قطعات کلیدی خودرویی را در سزح گسترده تامین کنیم ولی با کارشکنی هایی که در زمینه پرداخت هزینه ها و صورتحسابهای قطعات فروخته شده  از یک طرف و نیز واردات قطعات چینی  صورت گرفت شاهد مشکلات بزرگی شدیم که در نهایت منجر به تعطیلی کارخانه ، فروش دستگاه ها و نیز ورشکستگی گردید و این شرکت در لیست واحدهای بحرانی قرار گرفت.
وی افزود: آنچه موجب فلجی صنعت قطعه سازی در آذربایجان شرقی  و تعطیلی واحدهای صنعتی شده نه تحریم بلکه سوء مدیریت و فساد گسترده ای است که در بدنه کارشناسی مجموعه های دولتی و خودرو سازی و صنعتی وجود دارد و به راحتی نیز قابل تشخیص است.
وی تصریح کرد: زمانی که در جلسات عریض و طویل تصمیمات کاربردی گرفته نمی شود و از سوی دیگر در زمینه کارشناسان زبده و سالم با مشکل جدی مواجه هستیم نمی شود امید زیادی به اصلاح امور واحدهای صنعتی ورشکسته و بحرانی داشت  واین در حالی است که این شرکت به عنوان یک واحد کاملا تعطیل از سال ۹۱ در وثیقه بانک قرار گرفته  واگر تمام موجودیهای شخصی بنده نیز فروخته شود نمی توان بدهی ها را تسویه کرد.
وی یادآور شد: در تمامی این مدت امکان ملاقات حضوری و بیان مشکلات را به مسئولان امر نداشته ایم و علی رغم تمام تلاشهای صورت گرفته کار به جایی نرسیده و این در حالی است که ما دولت را حامی و مشوق اصلی خود در تولید می دانستیم و احساس ما این بود که دولت مانند یک مادر ما را رها نخواهد کرد اما در عمل چنین چیزی اتفاق نیافتاد.
مدیر این کارخانه تعطیل شده ریشه حل مشکلات واحدهای صنعتی را توجه به تولید داخلی و حمایت سازماندهی شده و مستمر دانست و گفت: چگونه است که یک مجموعه خودروسازی بزرگ کشوری محصولات قطعه ای خودرو را با قیمت بالاتر و کیفیت پائینتر از چین خریداری می کند و این در حالی است که محصولات تولیدی ما در داخل و با قیمت کمتر در انبارها تلنبار شده و این حققت تلخ تنها با فساد، خیانت و مال اندوزی برخی کارشناسان و مدیران اجرایی قابل توجیه است.
وی افزود: مسئولان امر خود از مشکلات موجود در صنعت قطعه سازی و وضعیت واحدهای صنعتی استان واقف هستند و لیست واحدهای بحرانی را نیز می دانند و البته برخی نیز با آغوش باز پذیرای مشکلات واحدهای بحرانی هستند اما حداکثر کاری که می کنند یا می توانند انجام دهند شنیدن درد دلهای واحدهای ورشکسته و تعطیل است.