ادعای آشنا و تکراری برخی مدیران

انتقاد از عملکرد دستگاه ها ولو در قالب یک یادداشت ساده با تهمتهایی تکراری برخی مدیران از جمله بی سوادی ، باج خواهی و مریض و بدخواه بودن مواجه میشود.

به گزارش صنعتیمیز  ، یکی از رسالتهای رسانه ها انتقاد از عملکرد مدیریتی و به چالش کشیدن عملکرد مسئولان است تا جامعه در یک حرکت سازنده به سمت رفع نواقص حرکت کرده و مشکلات توسعه ای کمتر شود.

به عبارت دیگر رسالت ذاتی رسانه ها پویا کردن جامعه و عملکرد رصدگونه آنها است به نحوی که مشکلات قبل از آنکه در عرصه عملی جامعه خودنمایی کند قابل مرتفع شدن باشد.

از سویی دیگر مجموعه روابط عمومی های ادارات دولتی در یک آسیب شناسی نقادانه تا کنون نتوانسته اند در عملکرد ارتباطی با رسانه ها موفقیت چندانی به دست آورند و همواره درب روابط عمومی ها به روی رسانه های منتقد بسته بوده و حمایتها عمدتا شامل رسانه های مدیحه گویی است که عمدتا به عنوان تریبون ادارات عمل می کنند و با لاپوشانی ایرادات به تعریف و تمجید از عملکرد این مجموعه ها می پردازند.

برخی از روابط عمومی ها و مجموعه های مدیریتی ادارات دولتی در مواجه با انتقادها شعاری تکراری و قدیمی دارند و آن اینکه “نقادان رسانه ای بی سواد ، باج خواه و یا مریض هستند”

به عبارت دیگر انتقاد از عملکرد دستگاه ها ولو در قالب یک یادداشت ساده با تهمتهایی تکراری برخی مدیران از جمله بی سوادی ، باج خواهی و مریض و بدخواه بودن مواجه میشود.

متاسفانه نبود قدرت مالی کافی رسانه ها از یک سوء و نیز عدم حمایتهای حقوقی از آنان موجب می شود تا برخی مدیران رفتاری مستبد مابانه با آنان داشته و در رفتارهایی نامناسب رسانه های منتقد را به گوشه انزوا بکشانند.

تا زمانی که این رفتار نامناسب با رسانه ها ادامه داشته باشند نه تنها شاهد توسعه فعالیت رسانه های آزاد نخواهیم بود بلکه بی اقبالی جامعه و بی اعتمادی مردم به رسانه ها را نیز خواهیم داشت.

از طرف دیگر رسانه ها برای بقاء حیات خود نیازمند منابع مالی از جمله آگهی های تبلیغاتی و حمایتهای مالی بوده و زمانی که با تحریم حمایتی به علت انتقاد از مجموعه های مدیریتی مواجه می شوند دو راه بیشتر ندارند یا تعریف و تمجید از مدیران برای دریافت حمایت و یا تعطیلی کار رسانه ای و این موضوع یعنی مرگ خاموش رسانه های منتقد و کند شدن روند توسعه جامعه در ابعاد مختلف

سید مرتضی احمدپور