در آذربایجان‌شرقی بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر مشغول کار هستند و نرخ بیکاری در کشور ۱۲٫۴ درصد است، این درحالیست که نرخ بیکاری استان نسبت به کشوری، کمتر است. بنا بر آمار اداره کل کار و امور اجتماعی استان روند بیکاری در استان در مدت چند سال اخیر در حال افزایش است.

صنعت تبریز ، نرخ بیکاری در سال گذشته در مقایسه با سال ۹۴ افزایش قابل توجهی داشته و در سال ۹۴ نرخ بیکاری استان ۷٫۳ درصد بوده که در اواخر سال گذشته طبق برآورد مرکز آمار ایران به ۱۰٫۸ درصد رسیده است باتوجه به دورقمی بودن نرخ بیکاری در استان باید با ارائه برنامه‌های موثر نسبت به کاهش این نرخ و پایین آوردن آن در حد یک رقمی تلاش های لازم انجام گیرد.

بی توجهی به ظرفیتهای اشتغال در استان
کارشناس ارشد اقتصاد و مولف مقالات علمی و دانشگاهی می گوید: در زمینه اشتغال زایی در کشور باید به راه کارهای بومی توجه ویژه ای شود و برای هر استان نسخه متفاوتی تعریف شود . واقعیت این است که با یک نسخه واحد نمی توان بر مشکل بیکاری در کشور فائق آمد.
«محمد نظیر وندی» ادامه می دهد: نگاهی به وضعیت شمالغرب کشور به ویژه آذربایجان شرقی نشان می دهد که این منطقه و استان فرصتهای اشتغال زایی بسیاری دارد که مورد غفلت قرارگرفته اند و همین موضوع موجب افزایش نرخ بیکاری در سالهای اخیر شده است.
به گفته وی یکی از اقدامات قابل تحسین مسئولان استانی پذیرفتن واقعیت های افزایش بیکاری در آذربایجان شرقی است که راه را برای برنامه ریزی باز کرده و صورت مسئله پاک نمی شود.
وی به تحقیقات میدانی انجام شده توسط محققان اقتصادی از افزایش بیکاری در استان اشاره کرده و یادآور میشود: افزایش ۳ تا ۴ درصدی بیکاری در استان به معنای بیکاری ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار نفر در استان است که بخشی از این آمار مربوط به ورود نیروهای جدید به بازار کار استان و بخشی دیگر نیز مربوط به تعطیلی واحدهای تولیدی و صنعتی استان می شود.
وی عنوان می کند: متاسفانه با وجود اینکه کمتر ازچند ماه به آغاز رویداد تبریز ۲۰۱۸ باقی مانده ، برای اشتغال زایی دراین بخش فکر جدی نشده و این در حالی است که در رویدادهای اینچنینی می توان به طور متوسط ۱۰ تا ۲۰ هزار شغل ایجاد کرد.


به اعتقاد این کارشناس اقتصادی ایجاد تورهای گردشگری ویژه این رویداد، آموزش راهنمایان گردشگری مسلط به زبانهای خارجی ، آغاز به کار شرکتهای حمل و نقل ویژه گردشگران و ایجاد غرفه های عرضه محصولات استانی به تعداد زیاد از جمله راهکارهای اشتغال زایی سریع به شمار می رود که می تواند آمار بیکاری استان را بار دیگر تک رقمی کند.

ضرورت تهیه بانک اطلاعاتی اشتغال در استان
یک فعال اقتصاد و وصنعتی  می گوید: بیکاری در کشور و استان یک پدیده بین نسلی و بلندمدت است که به شدت تحت تاثیر سیاست‌های افزایش جمعیت دهه‌های قبل از جمله دهه ۶۰ قرار دارد.

«پرویز محمدزاده» با بیان اینکه نرخ بیکاری شاخص مناسبی برای ارزیابی عملکرد سیاست‎های امروز نیست و باید از شاخص‌های مناسب‌تری از قبیل شاخص‌های کار شایسته برای تبیین واقعیت‌ها استفاده شود ادامه می دهد: باید نرخ بیکاری بالای استان را به عنوان یک چالش مهم در نظر داشته باشیم و راهکارهای مناسبی برای مبارزه با آن پیدا کنیم.

وی تصریح می کند: هرگونه سیاستگذاری مناسب و اثربخش مستلزم بانک اطلاعاتی جامع است تا بتوانیم تصمیمات مناسبی را بگیریم و اجرایی شدن آن را رصد و پایش کنیم.

ضرورت دخالت دولت در اشتغال زایی
وی  بر لزوم ارائه الگوی مناسب مداخله مسئولان استانی در بازار کار تاکید کرده ومی گوید: تصحیح شکست بازار کار و ایجاد اشتغال کامل، افزایش بهره‌وری و کارایی و برقراری عدالت اجتماعی را از جمله اهداف مداخله دولت در بازار کار عنوان کرد.

وی خاطر نشان می کند: محور اصلی در بحث دخالت دولت، دخالت کمتر و یا بیشتر نیست، بلکه نوع دخالت‌ها که عمدتاً در جهت رفع کاستی‌های بازار است، بسیار تعیین‌کننده می‌باشد.

مزیت های ویژه اشتغال در استان

محمدزاده ادامه می دهد: توجه به نکاتی مثل وضعیت زنجیره ارزش در استان که شمال فعالیت هایی برای خلق کالاها و خدماتی ارزشمند برای مصرف کننده و سود آور برای تولید کننده است ، ضروری به نظر می رسد و متاسفانه تا کنون به این مورد مهم اقتصادی چندان توجه نشده است.

وی یادآور میشود: هزینه‌های متفاوت ایجاد یک فرصت شغلی در صنایع مختلف استان ، توجه مزیت بزرگ اندازه بازار در داخل کشور و دسترسی استان به بازارهای همسایه‌های شمال‌غرب کشور در بررسی وضعیت اشتغال و بازار کار ضروری است.
محمدزاده با اشاره به دستاوردهای کلی رویکردهای مختلف سیاستگذاری برای اشتغالزایی در استان یادآور میشود: اشتغال جدید باید دارای چند ویژگی مهم سهم بالای بخش خدمات، سهم بالای نیروی کار زنان و جوانان و همچنین احتمال افزایش سهم بخش غیررسمی باشد.

دگرگونی در شرایط اشتغال استان
وی تصریح می کند: تحولات جمعیتی، توانمندی نیروی انسانی، رقابتمندی و توانمندی بنگاه‌ها، فضای کسب و کار، نظام آموزشی، تحولات بخش‌های مختلف، بازارهای مالی، روابط خارجی و تحریم‌ها و سیاست‌های پولی و مالی عوامل مؤثر بر اشتغال و بیکاری استان هستند که مجموع این برآیندها موجب افزایش بیکاری در استان شده است.

وی سنین بین ۲۰ تا ۲۴ سال را ورود بالقوه به بازار کار و سنین ۶۰ تا ۶۴ سال را نیز خروج بالقوه از بازار کار عنوان کرد ه و می گوید: هرم سنی سال ۱۳۹۵ استان نشان می‌دهد به ازای خروج هر نفر، ۳ تا ۴ نفر وارد بازار کار می‌شوند که در سال‎های قبل این نسبت تا یک به ۷ نیز می‌رسید.